
Het invullen van de woorden en alles juist verwoorden vond ik bij dit vak niet bepaald makkelijk. Gelukkig had ik wel alle steun van de groepsleden.
De theorie van trendwatching en conceptlancering vond ik niet bepaald moeilijk. Bij deze twee onderwerpen vond ik alles zeer logisch overkomen. Maar alles was vooral erg doordacht. Marktonderzoeken zijn namelijk onmisbaar. Je moet de juiste informatie hebben om je doelgroep te bereiken met je nieuwe campagne voor je dienst of product. Hier spelen trends ook een rol in.
Door me verdiept te hebben in de theorie van concepting en conceptlancering ben ik erg gaan letten op allerlei reclames die ik in het dagelijks leven wel niet tegenkom. Alle reclamecampagnes worden ineens zo doordacht i.p.v. vanzelfsprekend en eenvoudig. Niets is toeval en over alles is nagedacht. De professionals hebben steeds moeilijke keuzes moeten maken (bijv: kiezen van een medium of doelgroep) en het effect moeten overwogen. Ik ben nu in staat om zelf te beoordelen welke campagnes zwak zijn en welke succes hebben geboekt.
En natuurlijk leerde ik hoe je een weblog moet bouwen. Weer iets dat zo eenvoudig lijkt. Maar het was toch zeer veel werk. Het resultaat is dan ook een mooie overzichtelijke weblog.
Tot slot,
Dit vak heeft een impact op me. Als ik dat uit moet gaan leggen klinkt het nog raarder. Maar, dit vak liet me een andere deel van de studie communicatie zien. En introduceerde me nieuwe beroepen zoals: Trendwachter en Conceptontwikkelaar. Deze beroepen spreken mij erg. Daarom was het erg aangenaam dat ik dit vak had.
Joey Lai
Jolanda Goossensen
te zijn. Een trend leek mij niet meer dan een uiting van interessant doenerij over nutteloze dingen in de samenleving, zoals het oeverloos ouwehoeren over de nieuwste gadgets of de hipste zonnebrillen.
Hiervan ben ik echter na het lezen van het boek van H. Roodhart , zeker terug gekomen. Trendwatchen is een serieuze zaak en heeft veel meer om handen dan de voorheen veronderstelde drang naar boeiend praten over dingen die dat niet verdienen.
Want door het begrip trendpiramide te introduceren ben ik deze trends in een veel groter verband gaan zien waardoor ze ineens wél interessant werden. Een microtrend zoals de i -pod bleek zo opeens een uiting van individualisering in de muziekhoek, een ontwikkeling die de moeite waard is om te volgen, want we willen immers toch weten wat er speelt in onze samenleving en de wereld.
Alle zogenaamd hippe producten die opeens de kop opstaken en waar iedereen mee weg liep en loopt, zeggen dus veel meer dan dat ik in eerst e instantie dacht.
Het één komt uit het ander voort. Trends blijken een afspiegeling van wat er leeft, een ontwikkeling, die zeker de moeite waard is om nauwlettend in de gaten te houden.
Ook dit bleek moeilijker dan dat ik in eerste instantie had gedacht. Als trendwatcher moet je een bepaalde fijnzinnigheid, inzicht en begrip hebben om grote verbanden te onderscheiden en van hieruit zelfs voorspellingen te kunnen doen. Dit bleek voor mij een hele opgave.
Het onderdeel concepting sprak mij van het begin af aan al meer tot de verbeelding. Het idee dat je producten ook kan verkopen door een gedachtegoed kenbaar te maken vond ik spannend en inspirerend. Maar wanneer is iets een idee of een volledig uitgedacht concept? Ook wat dit onderwerp betreft heb ik mijn blik en mijn mening nog flink moeten aanpassen alvorens ik tot een redelijk resultaat kwam door zelf met de opdrachten aan de slag te gaan.
Ik vond het ook interessant om te leren hoe de marketing gebruik maakt van trendwatching en concepting. Ik ging opeens wel met een andere blik kijken naar reclames. Het idee dat je echt in de ban kan raken van een wereld die om een product geschapen kan worden fascineerde mij. En ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat een gedachtegoed beter verkoopt dan een product zelf want wie houdt er nou niet van een beetje dromen af en toe.
En wordt er niet vaak gezegd tijdens verjaardagen , of andere kado –gelegenheden, het maakt niet uit wat je geeft, het gaat om het idee……
Roos Boers
Hoewel ik het fenomeen trends niet zo vaag vond als het begrip concepting kon ik er ook niet gelijk mijn vinger opleggen. Ik begreep dat er zoiets als trends en rages bestonden. Maar deze in een vroeg stadium herkennen of, nog een veel raarder, voorspellen, was iets wat ik als praktisch onmogelijk beschouwde. Aan het begin van mijn ontmoeting met trends was ik dan ook van mening dat de trendwatchers de trends zelf creëerden op de markt. Oftewel zij bepaalden juist wat de trends zouden worden en daarmee klaar. Niets herkennen of voorspellen maar keiharde marketing.
Nu denk ik er wat anders over.
Het begon allemaal toen ik het boek “Zien” van Hilde Roodhart aan het lezen was. Ze vertelde over de trend “veiligheid”. Een trend die na de aanslag op het WTC in New York tot bloei was gekomen. Er waren verschillende materiele gevolgen van deze trend die zich geuit hadden in micro trends. Er werden er een paar in het boek genoemd:
“Bordspelen, felle muren en meubels…”
Op dat moment keek ik van mijn kop koffie op en ik legde het boek weg. Ik speurde mijn kamer af. Bij de openhaard stond een stapel bordspellen van ongeveer anderhalve meter hoog. Een collectie die sinds 1 jaar was ontstaan. Mijn muren waren geel geverfd. De bank was oranje eveneens de salontafel. .
Ik schrok: Voelde ik me onveilig? Voordat ik hier verder op doorging kwam er een nog afschrikwekkendere gedachte in mij op: Was mijn vrije keus en originaliteit een illusie?
Hoewel dit misschien niet de meest plezierige gedachten zijn kwamen er ook positievere gedachten bij mij op: Kennelijk zijn we minder individualistisch dan we denken. En zelfs ik zou in staat kunnen zijn om trends in een vroeg stadium te herkennen. Ik hoefde alleen maar mijn eigen drang en keuzen te analyseren en ze niet simpelweg gelijk als mijn vrije wil moeten beschouwen.
Oftewel: er zat ook een zonnige kant aan mijn ontdekking.
Aan het idee van concepten moest ik ook wennen. Ook dit voelde eerst als een marketing truc. Het voelde als een bedacht woord voor goed opgezette merken. Maar ook hier school er een inzicht. Het betekende dat de merken menselijk waren, vol met hartstocht en bovenal: ze leefden. Het vinden van een goed voorbeeld van een conceptlancering was dan ook niet zo moeilijk meer.

Langzaamaan werd alles mij duidelijk. Maar toen ik laatst bij de bakker stond schrok ik toch even.
Sinds enkele maanden deed ik voor het eerst in mijn leven soms een middagdutje. Tussen het werk door. Voorheen was dat iets wat ik mezelf niet toestond. Toen ik bij de balie van de bakker stond te wachten op de vrouw die voor mij haar bestelling bij de toonbank deed, ving ik iets van het gesprek tussen haar en de bakker op.
Ik hoorde de klant met snerpende stem zeggen: “Zo dan ga ik zo weer even een dutje doen. En dan kan ik er weer tegenaan. Wist je dat middagdutjes tegenwoordig weer mogen? Dat is hartstikke in. Een powernap noemen ze dat. Een dutje om weer even op gang te komen.”
Wederom beroofd van mijn geloof in vrijheid verliet ik de bakker met een paar croissants. "Zou iedereen weer croissants eten?" vroeg ik me af.
Toch accepteerde ik ook deze nieuwe ontdekking snel. En toen ik uiteindelijk een halfuurtje later in mijn bed lag voor het gebruikelijke middagdutje kon ik alleen maar blij zijn dat dit een trend was geworden.
Alleen het woord. Hoe kom je erop?
Powernap
Jasper van den Blink

We moesten als groep laten zien dat we over de theorie beheersten door een digitaal overzicht te ontwikkelen waarin ieder de theorie op zijn eigen wijzen heeft vastgelegd.
Het was belangrijk dat we zouden communiceren met beelden en taal.
Wij als groep hebben uiteindelijk gekozen voor een weblog.
We startten de periode met een trendanalyse. We hebben toen geleerd om trends te analyseren en te verdelen in micro -, maxi - , -en megatrends. We verdeelden deze in trendpiramides.
Hierna hebben we verschillende concepten uitgespit en deze ook weer in de verschillende lagen van de trendpiramide’s geplaatst
Als laatste onderdeel was er de conceptlancering. Hier moesten we goede en slechte voorbeelden aanhalen.
Uit deze cursus heb je geleerd trends te herkennen, begrijpen, gebruiken en te creëren. We hebben geleerd dat trends continue veranderen en vernieuwen. Daarom is de rol als trendwatcher heel dynamisch en nooit hetzelfde.
Nienke Poelsma

Door met de drie onderdelen: trends, concepten en conceptlanceringen aan de slag te zijn gegaan, heb ik deze theorie ook een beetje kunnen toepassen. Ik ging ineens op een hele andere manier naar trends , concepten en conceptlanceringen aankijken. Tijdens het maken van het trendverslag ben ik op zoek gegaan naar een aantal trends. Steeds kwam ik als eerste bij de microtrend. Doordat ik er een trendpiramide bij moest maken, realiseerde ik me dat een trend nooit zomaar ontstaat, en gaat altijd eerst een behoefte van de mens aan vooraf. Wel vond ik dit heel erg leuk om te doen. Ik merkte op dat er zo ontzettend veel verschillende trends waren en er komen er elke dag alleen maar bij. Ook vond ik het erg interessants om me te verdiepen in trends uit het verleden. Het is leuk om te ontdekken waar de mens van vroeger zich mee bezig hield. Het maken van het conceptverslag vond ik ook erg leuk om te doen. Er zijn zoveel concepten in deze tijd , dat ik het gewoon moeilijk vond om er 2 uit te kiezen. Ook moest je het concept echt een beetje gaan ontleden. Maar het conceptlancering verslag vond ik toch het leukste om te maken. Ik vond het erg interessant om erover na te denken waarom die conceptlancering nou juist zo goed geslaagd is.
Kortom ik heb met veel plezier aan dit verslag gewerkt en ik heb er ook heel veel van opgestoken. Zowel van de theorie, als van het werken aan de weblog.
Sylvie Bruys
No comments:
Post a Comment